ZASADY USTALANIA KOSZTÓW PUBLIKACJI
(dotyczy tylko polskich autorów)
1000 znaków - 65 zł
każda rycina - 78 zł
These publications are licensed under CREATIVE COMMONS (CC BY-SA).
A copy of the licence is here
Monthly journal, devoted to the problems of veterinary medicine and applied biology, founded 1945 by the professors of the Faculty of Veterinary Medicine, University Maria Curie-Sklodowska in Lublin, Poland. Supported by the Polish Ministry of Science and Higher Education. Contents: reviews and original papers – with English summaries, professional problems, bibliography, chronicle.
Covered in:
AGRIS, Biological Abstracts, BIOSIS Preview, FISHLIT/Fisheries Review,Food Science and Technol. Abstr., Index Veterinarius, Index Copernicus, Master Journal List, Revue of Medical and Veterinary Mycology, Science Citation Index Expanded, SCOPUS, Veterinary Bulletin, Web of Science
The primary (reference) version of the journal is the printed version. PL ISSN 0025-8628, CN 4902
MNiSW 70pkt;
CiteScore 2023=0,8, IF 2023 = 0,4; IF 5-year = 0,4;
ex funebri charta
Rola J.
Prof. dr hab. Jan Franciszek Żmudziński...
Dnia 30 czerwca 2024 r. zmarł prof. dr hab. nauk weterynaryjnych Jan Franciszek Żmudziński – wybitny wirusolog, specjalista z zakresu diagnostyki chorób wirusowych zwierząt, entuzjasta nauki, wieloletni pracownik Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach. Profesor Jan F. Żmudziński niewątpliwie należał do osób nieprzeciętnych. Urodził się 14 marca 1946 r. w Opatowie. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1969 r. na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie. Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym w Puławach, początkowo w Pracowni Badania Chorób Młodych Zwierząt, a następnie w Zakładzie Wirusologii. Stopień doktora nauk wet. i awans na stanowisko adiunkta uzyskał w 1976 r. po obronie rozprawy doktorskiej pt. „Wpływ stresu na stopień przyswajalności immunoglobulin z przewodu pokarmowego nowo narodzonych prosiąt”. W 1987 r. na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Charakterystyka i podstawy zwalczania zakażeń wirusem otrętu u bydła” uzyskał stopień doktora habilitowanego. W tym samym roku został mianowany na stanowisko docenta. W 1990 r., po przejściu prof. dr hab. Zbigniewa Baczyńskiego na emeryturę, objął funkcję kierownika Zakładu Wirusologii, którą sprawował do końca 2016 r. W 1997 r. w uznaniu dla wybitnych osiągnięć i całokształtu dorobku naukowego uzyskał tytuł profesora. Profesor J. F. Żmudziński odbył szereg staży w renomowanych ośrodkach naukowych. W latach 1983–1984, jako stypendysta FAO, przebywał na stażu w National Veterinary Services Laboratories w Ames (Iowa, USA), w latach 1985-1986 jako stypendysta Fulbrighta na Wisconsin University, w Department of Veterinary Science, Madison, Wisconsin, a w 1993 r. w Federalnym Instytucie Badawczym Chorób Wirusowych Zwierząt w Tybindze w Niemczech. Główne kierunki działalności naukowej prof. Jana F. Żmudzińskiego dotyczyły zagadnień związanych z wirusologią i immunologią weterynaryjną i w tych dziedzinach był niewątpliwie wybitnym ekspertem, rozpoznawanym zarówno w kraju jak i za granicą. Do najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć: opracowanie założeń programu zwalczania zakażeń wirusem IBR/IPV u buhajów w stacjach hodowli i unasienniania zwierząt oraz zwalczania wścieklizny u zwierząt wolno żyjących. Profesor Żmudziński był inicjatorem oraz orędownikiem wprowadzenia doustnej immunizacji lisów przeciwko wściekliźnie. Brał aktywny udział w opracowaniu założeń do kampanii doustnej immunizacji lisów, jak również w ocenie i wyborze szczepionki wykładanej w Polsce. Efektem podjętych przez Pana Profesora działań jest spadek liczby przypadków wścieklizny, z 3084 w 1992 r. – bezpośrednio przed wprowadzeniem kampanii, do pojedynczych przypadków – obecnie i uwolnienie większości kraju od wścieklizny zwierząt lądowych. Ponadto, w obszarze zainteresowań Pana Profesora były badania nad patogenezą zakażenia wirusem wścieklizny oraz poszukiwanie metod leczenia tej choroby. Wyniki tych badań opublikowane zostały w renomowanym periodyku „Vaccine” jako cykl trzech publikacji. Profesor był wiodącym ekspertem zespołu, powołanego przez Głównego Lekarza Weterynarii, do opracowania krajowego planu zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła, znanej jako choroba szalonych krów. Plan ten był podstawą do stworzenia sieci laboratoriów terenowych diagnozujących BSE szybkimi testami. W 2014 r. zespół Profesora Żmudzińskiego otrzymał wyróżnienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi za opracowanie systemu wykrywania bydła zakażonego wirusem biegunki i choroby błon śluzowych (BVD-MD) na poziomie pojedynczego zwierzęcia i stada oraz wdrożenie krajowego programu zwalczania tej choroby. Pan Profesor był także uznanym ekspertem w dziedzinie badań nad wirusem influenzy koni. Brał udział w opracowaniu i wdrożeniu szczepionki „Gripovac”, produkowanej przez Biowet Puławy, do szczepień profilaktycznych koni. Pod jego kierunkiem zidentyfikowano i scharakteryzowano szczepy wirusa influenzy koni krążące w Polsce, co było kluczowe dla zrozumienia epidemiologii tej choroby. W bogatym dorobku naukowym prof. J. F. Żmudzińskiego, liczącym 285 pozycji, należy wyróżnić 109 publikacji doświadczalnych, które ukazały się w zagranicznych i krajowych czasopismach naukowych z listy JCR, 47 publikacji przeglądowych, 5 opracowań monograficznych i 25 popularnonaukowych. Na wyróżnienie zasługuje także działalność organizacyjna oraz dydaktyczna prof. Żmudzińskiego. W latach 1996-2011 pełnił funkcję sekretarza naukowego, a następnie zastępcy dyrektora ds. naukowych PIWet w Puławach. W okresie tym bardzo istotnie przyczynił się do uzyskania przez Państwowy Instytut Weterynaryjny statusu Państwowego Instytutu Badawczego oraz do budowy nowoczesnych laboratoriów badawczych pełniących funkcję Krajowych Laboratoriów Referencyjnych, które oddano do użytku w 2008 r. Wiele czasu poświęcał młodym pracownikom naukowym, był promotorem 6 prac doktorskich oraz opiekunem 4 postępowań habilitacyjnych, spośród których dwaj doktorzy habilitowani uzyskali tytuł profesora. Był także recenzentem dorobku naukowego 4 kandydatów do tytułu profesora, 6 rozpraw habilitacyjnych, 15 prac doktorskich oraz autorem wielu recenzji zlecanych przez redakcje czasopism naukowych. Prof. Żmudziński prowadził ... [full text in Polish]
Batorski M., et al., et al.
Alterations in the immunolocalization of non-collagenous...
Any surgical procedures involving the stomach lead to the loss of digestive capacities and the cessation of enzyme and hormone secretion, resulting in various complications. In both humans and domestic animals, gastrointestinal signs, such as anemia, reflux, diarrhea, steatorrhea, increased bowel movements, intestinal obstruction, and loss of appetite, persist in the ... [full text in English...]
Arbatowska L., et al.
Noradrenergic, galaninergic and nitrergic innervation...
In recent years, there has been growing interest in exploring the potential health benefits of incorporating natural plant substances into the diets of farm animals (34). Among these, basket willow (Salix viminalis) has attracted significant attention. Basket willow leaves and twigs contain a diverse range of chemical compounds, including flavonoids, tannins, and salicylates, ...[full text in English...]
Łebkowska-Wieruszewska B., et al.
Tissue depletion of tylosin after multiple intramuscular...
Tylosin (TYL) is a macrocyclic antibiotic that belongs to the group of 16-member-ring macrolides. It was first derived in 1960, during the fermentation process by Streptomyces fradiae cultures. TYL is a mixture of four compounds: the main product, tylosin A (> 80%), and the minor components: tylosin B, C, and D, which may be present in varying amounts (8, 19, 30, 99). Due ...[full text in English...]
Tomczuk K., et al
Current challenges in addressing invasive diseases...
The exponential growth in pigeon breeding has led to an increased focus on parasitological testing in veterinary practices and diagnostic laboratories. Pigeon breeding encompasses primarily racing pigeons (homing pigeons), fancy pigeons and meat pigeons, which are the least popular of the three groups. Living in flocks, pigeons are highly susceptible to infectious and invasive ...[full text in English...]
Pisarek M.., et al
Use of C-reactive protein as a marker for Lyme...
Lyme disease is a multi-organ disease caused by an increased immune response of the organism to Borrelia burgdorferi sensu lato (18, 19). These bacteria are transmitted by Ixodes ticks (5, 22, 23). Despite numerous monitoring and prevention programs, the disease is still the most commonly diagnosed tickborne infection in humans and animals in the Northern Hemisphere (16). Over ...[full text in English...]
Bełkot Z., et al
Infectious and parasitic diseases in European...
The European brown hare (Lepus europaeus) is a popular game species in Poland, whose population has experienced a significant decline in recent years. Historically, during the 20th century, the hare population was estimated at approximately 3 million individuals. However, over the past five decades, this number has decreased by a factor of five, accompanied by a reduction in hunting activity targeting this species. The decline in hare numbers began in the 1970s and can be attributed to multiple factors...[full text in English...]
Piórkowski J., et al
Analysis of the individual condition of hares ...
A clear decline in the hare population, also affecting most of Poland, has been observed in Europe for over 50 years (6, 10, 13, 32). The downward trend is recorded in most European countries, and the causes of this phenomenon have not yet been clearly identified. The most common causes of the decline in the hare population include the intensification of agriculture leading to the loss of basic habitats, urbanization, pollution of water, air, and soil, and the ongoing climate change, which has a negative impact on population processes, including reproduction. Another important factor is a considerable increase in predation by foxes, raccoon dogs, and birds of prey. Equally important is poaching and hunting-related damage, ...[full text in English...]
Wrześniewska K., et al
Serum levels of cortisol, adrenaline, noradrenaline...
Both cats and dogs undergo routine veterinary visits and examinations throughout their life. In recent years, there has been an increase in the awareness that certain forms of human behaviour in these situations may negatively affect the health and welfare of animals (1, 6, 9, 13, 14, 19). There has been, however, little research conducted into various forms of behaviour towards cats during these visits. The well-known sensitivity of cats andtheir stress reactions make veterinary visits technically difficult and have a negative impact on examination results. During veterinary visits, behavioural and physiological changes occur ...[full text in English...]
Szczubiał M., et al
Vascular endothelial growth factor A (VEGF-A) ...
One of the main causes of death for dogs are malignant tumours (33). Mammary gland tumours are the most common neoplasms in intact female dogs and above half of these tumours are malignant (29, 35). The most important feature of canine malignant mammary tumours is the development of metastases, mainly in lymph nodes and lungs, and, consequently, deterioration of the quality and shortening of the animal’s life...[full text in English...]
Krajewska-Wędzina M., et al
Mycolicibacterium fortuitum (Mycobacterium fortuitum ) ...
The genus Mycobacterium currently encompasses 188 species of mycobacteria (10). These include pathogens, such as Mycobacterium tuberculosis (responsible for tuberculosis) and Mycobacterium leprae (cause of leprosy), which are among the most dangerous for human health (10). Tuberculosis (TB) was the world’s second leading cause of death from a single infectious agent in 2022 ...[full text in English...]
Jagieła A., et al
Case of transitional meningioma in a dog
Meningiomas are the most common intracranial primary brain tumours in dogs and cats. They develop from the cells of the arachnoid – meningothelial cells – more precisely from the arachnoid granulations. There are several histopathological subtypes of meningiomas: transitional, fibroblastic, anaplastic, sand-like, meningothelial...[full text in English...]
Jamioł M., et al
Lights and shadows of teaching...
Didactics is a bilateral process – the engagement of students is equally important as the involvement of teachers. It will be successful only when both sides are engaged and when expectations from both sides are clearly expressed and defined (34). The specificity of veterinary medicine studies is based on the combination of basic sciences and clinical sciences and it is crucial to convince the students of the importance of both. Students are often not prepared for the so-called theoretical part and they are disappointed by studying anatomy, biochemistry or physiology instead...[full text in English...]
report
-
Annual avards of National Veterinary Research Institute in 2023
-
Faculty of Veterinary Medicine ULS
in Lublin in 2023 -
Faculty of Veterinary Medicine WULS
in Warsaw in 2023 -
Faculty of Veterinary Medicine ULS
in Wrocław in 2023 -
Faculty of Veterinary Medicine UWM
in Olsztyn in 2023 -
Faculty of Veterinary Medicine and Animal Science ULS in Poznań in 2023
-
Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR w Krakowie w 2023
-
National Veterinary Research Institute
in Pulawy in 2023
bibliography
Zaniewska T.
Sykonium. Nieznane losy lekarzy zwierząt
Włodzimierz Andrzej Gibasiewicz zapisał się już na trwałe na kartach historii medycyny weterynaryjnej. I to nie ilością wydanych książek (jest ich ponad dwadzieścia), ale wagą podejmowanego w nich tematu, który ważny jest dla autora, gdyż pisze o kolegach – lekarzach zwierząt w różnych okresach historycznych walczących z poświęceniem o niepodległość Polski, co niewątpliwie napełnia go dumą. Rezultaty prowadzonych przez autora badań są wręcz bezcenne dla rodzin, często zaginionych bez wieści ich bliskich, którzy walkę o wolność ojczyzny postawili ponad szczęście osobiste. Wiele rodzin przez lata żyło nadzieją, że uda się odnaleźć po nich choćby najmniejszy ślad obecności. Za sprawą książek Włodzimierza A. Gibasiewicza w wielu wypadkach nadzieja przeobraziła się w rzeczywistość. I wreszcie, książki te, będące wynikiem benedyktyńskiego trudu i mrówczej pracy, ważne są dla studentów weterynarii i przyszłych pokoleń, chociaż może nie każdy i nie zawsze o tym pamięta. Człowiek i społeczeństwo, jednostki i narody nie mogą istnieć bez historii i tylko poprzez historię można je poznać i zrozumieć Kolejna książka tego autora, pod udziwnionym tytułem (czyż nie lepiej, jeśli już: silva rerum?) stanowi kontynuację problematyki dotychczas wydanych publikacji. Zawiera uzupełnienia i sprostowania Te książki wciąż „żyją” – odzywają się członkowie rodzin, bibliotekarze, historycy wnosząc cenne informacje, dokumenty, fotografie… Praca ta zawiera też treści nowe (m.in. nieznana historia „marszu śmierci”, lekarze weterynarii Żydzi pracujący w powiatach Galicji, losy Wincentego Domosławskiego walczącego w powstaniu sejneńskim 1919 roku i Władysława Marcelego Linsenmana, zamordowanego w Charkowie) będące wynikiem nieustannych poszukiwań autora, wspomaganego uwagami wiernych czytelników. Jednym z nich jest Przemysław Zieliński, pracownik Biblioteki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, bibliotekarz z pasją, który ma w tej książce swój znaczny udział, co autor uczciwie podkreśla. Warto zapamiętać to nazwisko, gdyż Przemysław Zieliński jest współautorem najnowszej książki Włodzimierza A. Gibasiewicza Podążając śladami nieobecnych. Sykonium. Nieznane losy lekarzy zwierząt składa się z dwóch części – historycznej i współczesnej. W historycznej (na szczęście!) znalazła się korespondencja autora z redakcjami „Medycyny Weterynaryjnej” oraz „Kwartalnika Historii Żydów” w sprawie odmowy druku recenzji książki Ilana Harariego w języku hebrajskim Historia lekarzy weterynarii w Izraelu 1882–1982. Publikowanie tego typu korespondencji w książce nie należy do dobrego tonu. Ponadto dla czytelników, szukających w omawianej publikacji W. A. Gibasiewicza treści merytorycznych, nie jest interesująca, tym bardziej że dotyczy książki powszechnie niedostępnej czytelnikom ze względu na barierę językową. Uwaga ta odnosi się również do znajdującej się tu korespondencji autora z „Życiem Weterynaryjnym” odnośnie do publikowanych tam treści odwołujących się do książki (w istocie wieloautorskiej, której W. A. Gibasiewicz był redaktorem) Weterynaria na przestrzeni wieku 1919–2019. Korespondencja autora została już wydrukowana na łamach „Życia” i to zamyka sprawę.... [full text in Polish]
Zaniewska T.
Podążając śladami nieobecnych
Bibliografia prac Włodzimierza A. Gibasiewicza wzbogaciła się o kolejną ważną i potrzebną pozycję zatytułowaną (jakże trafnie) Podążając śladami nieobecnych. Książka, jak rekomenduje ją wydawca, jest kontynuacją tematu tragicznych losów lekarzy weterynarii opowiedzianych już w dwudziestu pięciu pracach wcześniejszych, będących rezultatem żmudnych poszukiwań badawczych prowadzonych od lat przez Włodzimierza A. Gibasiewicza, który zajmuje się nimi wytrwale, poza działalnością zawodową. Występuje też zazwyczaj w roli sponsora własnych publikacji. Kosztowne to przedsięwzięcie rekompensuje satysfakcja płynąca ze społecznego obioru tych publikacji, wagi podejmowanego tematu i wdzięczności rodzin, niekiedy latami poszukujących swoich bliskich, lekarzy weterynarii, którzy nie wrócili z wojennej zawieruchy. Książki W. A. Gibasiewicza przywracają im tożsamość, utrwalają pamięć o nich oraz ich bohaterskich czynach i często tragicznej śmierci w walce o wolną Polskę. Najnowsza publikacja tego autora to setki nazwisk lekarzy zwierząt walczących o niepodległość, począwszy od powstania styczniowego po czasy II wojny światowej, bogactwo tematów i wykorzystane nowe źródła pozwalające na weryfikację dotychczasowych ustaleń oraz pogłębione interpretacje znanych faktów Warto podkreślić, iż mierzący się z obszerną tematyką autor, zyskał w swojej pracy sprzymierzeńca w osobie mgr. Przemysława Zielińskiego, bibliotekarza, pracownika Biblioteki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, zainteresowanego biografistyką, posiadającego kolekcję różnego rodzaju słowników, jak podkreśla, także o niszowym charakterze, dotyczących wąskiego zakresu regionalnego lub tematycznego. I tak narodziła się omawiana tu książka dwuautorska, staranna i dokładna, w której widać rękę fachowca- -mistrza. To cenna współpraca lekarza weterynarii – o zainteresowaniach historycznych i bibliotekarza profesjonalisty, biegłego w informacji bibliotecznej, doświadczonego w sposobach poszukiwania zasobów źródłowych i bibliograficznych, czego dowodem omawiana publikacja i co z pewnością wyda jeszcze owoce w przyszłości. Nieodparcie nasuwa się tu porównanie współpracy Tadeusza Czackiego z Hugonem Kołłątajem... [full text in Polish]